Middenin de eerste corona-lockdown (begin mei 2020) nam Gerrit contact op met ons team. Gerrit is een man van 62 jaar die met God wandelt, actief is in de kerk en tegelijkertijd al heel lang (manisch-)depressief is. Zijn depressies kwamen met ups en downs. Het ging de laatste jaren steeds moeizamer met Gerrit. In zijn dieptepunten waren er soms suïcidale gedachten, maar God greep in met een pakkende bijbeltekst,

die uitgerekend op die dag aan de beurt was om te lezen uit Jesaja 43:1 “Maar nu, zo zegt de HEERE, uw Schepper, Jakob, uw Formeerder, Israël: Wees niet bevreesd, want Ik heb u verlost, Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij”. Gerrit zegt daar zelf over: “Ik heb toen heel lang gehuild uit dankbaarheid.”

Op het gebied van bevrijding leken er geen concrete aanknopingspunten te zijn, er waren nooit occulte contacten geweest of andere invalspoorten voor het rijk van de duisternis. Wel was er aanleiding om te denken aan een gebed om innerlijke genezing. Ooit was hij gepest op school, en ook later in zijn leven kende Gerrit enkele ervaringen waardoor hij een gebrek aan veiligheid ervoer.

Het aanmeldingsformulier werd ingevuld en Gerrit ging aan de slag met ons werkboek Schoon Schip. Vervolgens werd er een gebedsontmoeting gepland, samen met zijn vrouw en zijn zus die ook nog eens op de school van Vrij Zijn zat.

Het was echt zoeken tijdens die gebedsontmoeting, en wat mochten we daarin veel ontvangen! Teamlid Jan Minderhoud werd in de eerste twee ontmoetingen geraakt door de oprechte toewijding van Gerrit, zijn wandel met Christus, zijn geloofsvertrouwen. Dat was een bewogenheid met de situatie van Gerrit die ter plaatse door de Heilige Geest gegeven werd. Hoe helend kan alleen liefde en bewogenheid al zijn …

In het tweede gesprek biechtte Gerrit een geheim op, dat gaf veel lucht. De bijbelgedeeltes van een leesrooster voor innerlijke genezing dat we hen gegeven hadden fungeerden als zaadjes van hoop. Het voedde het geloofsvertrouwen van Gerrit dat Jezus Christus dezelfde is, gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid (Hebr. 13:8).

Vervolgens deden we een dieptegebed, waarbij we eventuele demonische invloeden vanuit het voorgeslacht aanspraken en wegstuurden in Jezus’ naam. Want die depressieve inslag bleek ook wel in de geslachtslijn te zitten.

Wat een wonder, nog dezelfde dag trok de mist van de depressie op. In de maanden erna scheen het zonnetje nog steeds, en acht maanden later is de depressie nog steeds niet teruggekomen, en ook het manische niet. Prijs de Heer!

Wat was de vrucht van dit kortstondige traject? Heel veel! Een traject bij de GGZ was niet meer nodig en de medicatie kon versneld worden afgebouwd. Gerrit zat al een half jaar in de ziektewet, maar is vrij snel weer aan het werk gegaan! Prijs de Heer, met blijde galmen!

Toen we een maand na het dieptegebed de balans op maakten, kwamen we tot het volgende: Gerrit ervaart een ongekend nieuwe vrijheid in zijn leven: geen negatieve gedachtenpatronen meer, geen angst om te falen, niet meer hoeven presteren. We zeiden tegen elkaar: Gerrit is niet de oude geworden, hij is echt nieuw! Wat we ook alle vier zeiden: hier is een demonische wortel ontmanteld die door de geslachten heen doorwerkte. Daarvoor was er wel een vruchtbare bodem bij Gerrit nodig: toewijding aan God, wandelen met Christus. Tot slot: de ARBO-arts kon zijn oren en ogen niet geloven: ‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt’.

Jan Minderhoud:

‘Het bijzondere van de genezing/bevrijding van Gerrit was, dat ik niet met bovenmate veel geloof dit traject instapte. Ik zag weinig aanleiding tot een bevrijdingsgebed, maar weet natuurlijk wel dat God verrassend kan antwoorden op ons gebed. Eigenlijk zag ik mijn gebed vooral als voorbereiding op het GGZ-traject dat Gerrit zou ingaan. Mijn hoop en gebed was dan dat God daarin een stuk(je) genezing zou geven. Maar Hij gaf boven al mijn beperkte bidden en denken (Ef. 3:20)’

Wij zijn inmiddels twee jaar verder (2022) en inmiddels blijken de klachten voor een deel te zijn teruggekomen. Een combinatie van stress op z'n werk en faalangst hebben Gerrit meerdere malen onderuit gehaald. Hij wordt dan opnieuw depressief. Er is dus nog wat huiswerk te doen. Er is nu ook contact met een christenpsychiater. We hebben besloten ons traject van genezing en bevrijding weer op te pakken. In zijn tienertijd is hij gepest en er liggen nog wel wat ervaringen om op door te bidden. Kortom: twee jaar na een prachtige doorbraak is er aanleiding om door te gaan bidden op de verwondingen in zijn leven. We doen dat aan de hand van Schoon Schip hoofdstuk 11 en 14 (zelfverwerping en angst). Onderdeel van het herstelplan is ook het creëren van een netwerk van mensen die Gerrit acuut kan benaderen, zodra hij voelt dat de depressie weer aan hem trekt: zijn zus, zijn ouderling en Jan Minderhoud. Een stevig gesprek om de stressfactoren in kaart te brengen, liefst binnen 24 uur, kan veel onheil voorkomen. Kortom: het is bid en werk.